Aforizma...
çökmemiş hasretinde bir bedduayla başladı herşey
Hira zemherisinde Gönülgâhında tutunmamış bir sırdan utanmış Saatler görmemişi gösteriyordu Sular bekletilmiş bir maviyi Bulutlar dolunayda düğmeli bir yakıt gibi Çözülüyordu bütün yangınları Buzul bir cehennem arkasında Yol ağır bir şakırdamayla Dili sukun edilmis bir buhara gebeyken Aleni bir özlemi ölüm kadar seven bir yürek buğultusuyla Noktası yağmurda güneşlenirken Setreylenmiş bir huzuru Vakur bir kıblede sunarken Mürekkebi bir küfür ile s/aklıyorum Dağılmış kalbimi sana Cemrede bir kelam vuruyor Işıklar ile karanlığın abes yüzünü ağlatırken Bütün kutsi değerler altında geçirerek hasretlerimi D/okunurken eksik bir şarkıya sözlerimi sarhoş darmadağınık bir şişeyi gönlüyle soğuturken Kaç bucak bir peygamber şiirine and içerken bir tesbihe Voltaya Ve de hakir düşmüş bir çocuğa seni özlem diye öğretmek bir sevişmeye... Gezgin imgeler... |