İçimdeki Çocuk
İçimde gökyüzünü tanımayan bir çocuk var
Önüne boya kutusu konulmamış Güneşi çiz denilmemiş Ben sana renkleri hangi lügatla anlata bilirim? Devrilen bütün cümlelerimin en kazından kaç şiir kurtara bilirim ? İçimde bir çocuk var Okul çıkışlarında hiç gelmeyecek olan babasını bekleyen Ben hasretin dışa vurumuyum Annemin memesine tutunmuşum Dudaklarımın ihanet görmediği yere emanetim İçimde bir çocuk var küfretmek isteyen bütün dillerde Ayıp falan dersin şimdi Ben utancımı olmayan bütün oyuncaklarımla boyadım Bana kalan siyahtı ki o da gölgemdi Ben utancımı, yiyemediğim simit susamlarına harmanladım Ben utancımı giyemediğim kara ayakkabılara sardım Ben çıplak kalmış bir utancı sana nasıl anlatayım İçimde bir çocuk var Üşümüş.. Örtmemişler üstünü Değmemiş buna Bataklığa batmış bir tarihi var Atların nal sesleri ezmiş Duymamış kimse Ben sana esmer bir çığlığı nasıl anlatayım İçimde bir çocuk var Büyüdü Sevdi,sevildi Öldü de dirildi Okudu, yazdı Yazarak dokundu evrenin ince boynuna Ben sana giden tüm harfleri toplasam Sen beni okusan İçimde bir çocuk var sana nasıl anlatayım |
beni anlatmışsın bayım
Tşkr ederim