NEYLEYİM
değil yaşamak
nefes almak bile güç sensiz seni konuşmayan dili neyleyim neyleyim sana dokunamayan eli öyle zifiri kara ki her yer bir veda busesi gibi yüreğimi acılara gark ediyor sana bakmayan gözü neyleyim neyleyim baharı güzü ışığı yansın gecemin ayazı dinsin seni çalmayan plağı neyleyim neyleyim seni duymayan kulağı neyleyim aynayı Konya’yı güneşi ayı neyleyim seni yansıtmıyorsa eğer |