MÛNÂFIK (REDDİYE)
Ser verdin sır vermedin, pek hayra yoramadım,
Çöreklendin yurduma, sılama varamadım. Yetim evladı atsın inşallah son toprağı, Meskenini süslesin, gergef örümcek ağı. Dillerin dua bilmez, yıldız falına baktır, Şanın şöhretin artsın, tabutuna mum yaktır. Hani? amentü âhti ,o secdeler kimeydi, İblis sufle verirken, yaşın seksen seneydi. Sen! mübarek mihraba, kıblegâha kurban ol, İmam efendiye bak, ahlâkından örnek al. Sanma ki islam dini, dünyevilerden icât, Öyle olsa münâfık! akla, fikre ne hâcet. Diktiğin ceviz dalı, kalkıp ardından gitsin, Gelininden rica et, kefenine cep diksin. Evlâdın erkân bilmez, katran cinsine çeker, Özde zehir olursa, dilden düşmez bal şeker Doy artık nâr yüküne, epey odun sırtladın, Harâma meyil ettin, kul hakkını katladın Gamlı baykuşlar konmuş ahşap girift çatına, Hiç gidesin yokmudur, binip tahta atına. Bize yobaz diyorlar, sensin sebebi gâfil! Müslümana yakışan mùmin edebi gâfil Kazık çakma cihana ecel gelince söker, Emânetçi var’ını ense kökünden çeker. |
Ben de bu tür insanlar için Çıkmaz Yol (Reddiye) , Şeytanın Müritleri gibi pek çok şiir yazmıştım, ilhamın dâim olsun her zaman.
Münafıklar görevini fazlasıyla yapıyor zaten bizim de sessiz kalmamamız gerekir, Allah râzı olsun inşallah.
Sonsuz selam, duâ, sevgi ve saygılarımla.
Allah'a emanet olun.