GÖNÜL
Gönül, enginlere sığmaz taşarsın
Kalplerde kapanmaz, yara açarsın Benliğine dönmekten ,neden kaçarsın Aslına rücû et, sen deli gönül . Arayan bulurmuş, gerçek mevlâsın Bırak ahmakları ,dünyaya dalsın Sende yunus gibi ,mesrur olasın Vazgeç eğlenmekten sen deli gönül İmanın var ise ,kaderimize Mevlâdan gelecek mükâfat bize Huzuru mahşerde yüce meclise Orada mekanını gör ara gönül Bu dünya fanidir! gelip geçici Görünür insana hep cici bici Allah’ın emri bu ,hem aldatıcı Hakikatı bilde uslan be gönül Gönül niye daldın ! Âbu gaflete Muhtaçsın her daim ,nuru ahmete Ümmet olmaya çalış ! ol Muhammed’e Orada mekanını ,sor ara gönül . |