Ahşap Hüzün
ahşap hüzün
üstümde susmanın uğultusu eski senfoni ellerim kızıl alevler arasında kırık akşamlar gecekondu düşlerime dargınlığı bulaştırıyor soğuk ışıkların buğusu cevapsız kalan bir soru çiçekler nasıl hazırlanır bahara ele avuca sığmaz yaşam sevinci ruh kabuğu düşmüş bir yara benliğimde garip boşluk sol yanımda bir şeyler eksik dağ başında kimsesiz külübeye döner eksilirim ırmağın akışı durmaz seviler ötesi hasretler binlerce kelimeyi içinde taşıyıp tuz basar yarasına gitmek gökyüzünün genişleyen karanlığında bir bıçağın ışığı gizlice yaraların üstüne süzülür bozkırda ateş kırmızısı şafak sökmesi yaşantımız pimi çekilmiş kahır bir ömrü harcamak zor değil bu günden yarına gideceğim benim için dua edin damar orhan özgül |