HALLERİM BENİM
Bülbül gibi ötüp, konuşurken sen,
Lal olup susuyor, dillerim benim. Gece karanlıkta, gelmek istersen, Aydınlığa çıkmaz, yollarım benim. Tektim kimsesizdim, ıssız deryada Gerçek değil vuslat, sanki rüyada Her zaman artarken, derdim dünyada Artık kaldıramaz, kollarım benim. Takatim kalmadı, fer yok dizimde Kanlı yaşlar vardı, iki gözümde Bu çile bu keder, bitmez özümde Izdırapla geçti, yıllarım benim. Çıkıp diyar diyar, gezeyim dedim, Gönlümde ki aşkı, çözeyim dedim, Bir sevda şiiri, yazayım dedim, Kalem tutamadı, ellerim benim. Kaçtığım duygular, aşka boyandı Hasretim, özlemim arşa dayandı Yıllardır gurbette yüreğim yandı Şimdi iyi değil, hallerim benim. ...andelip... |
Tevessül ettiğim ne varsa yordu
Kalbime yerleşen içerden vurdu
Gözlerimi sardı sellerim benim.
Güzel şiirinizi -naçizane eşlik ederek- tebrik etmek istedim hocam.
Saygılar ve selamlar...