Aşkın Enkazı
Uykusundan rüyası çalınmış geceler kaldı
Tebessüm bakışlı hatıralardan geriye. Ne güneşi geliyor sabahın, Nede yıldızı gök yüzünün. Her şeyi çalınmış bir dünya senden kalan. Yetim bir ağlayış besteledi kalbim; Soğuk duvar ile konuşurken.. Sensizliği çekerken içime.. İdam mahkumu bu sevdadan geriye, Yırtık bir fotoğraf karesi Düşüyor tarihin hatıralar çöplüğüne. Temiz kalpli çocukların Masumiyeti gülüyor yüzümü. Günahın musallasına yatarken Büyüdükçe küçülen insanların, Eli kanlı bakışlarında can veriyor soluğum. Hiç bitmesin dediğimiz çocukluk oyunu olsaydın Sabah uyanınca yine senle oynadığım Oysa son oyunumuz ölümlüyü oynamakmış Sen oynadın ben öldüm... Serdar Özyanız |