Beklenen vakit
Vaktiydi kuşluğun;
Kalbi mühürlü kulluğun Örtülmeyen hangi ayıp uzak etti seni bana. Bir tutam yol..Bir ışık... Bitsin bu gâm. Söylensin hâkkâ uzanan kelâm. Hâk yeniden yazsın hanesine beni Solumda sonsuz bir elem. Çıkılmıyor yolu yokuşun Çözüldü bağları dizimin Sessizlik sürüldü kalbin dudağına. Serdar Özyanız |