BOŞ VER!
Papatyam!
Her yanım toz duman, havada barut ve kan kokusu Ölüm kokusu üstümüze sinmiş Başımızın üstünden geçen adres sormayan mermiler var Alır mı beni senden? Bir gün hayallerimden, senden koparır mı, bilmem Dediğim gibi yazdıklarımı bir gün okuyacaksın Bunu biliyorum Belki de her şey için çok geç olacak Ve sen de bir pişmanlık duyacaksın Ama bil ki ben seni sevmekten Hiçbir zaman pişmanlık duymadım Sen de kendine vicdan yapma! Beni boş ver ve kendi hayatını yaşa! |