ÖLÜM GELMEDEN SEN GEL!
Papatyam!
Bazı vedalar, ayrılıklar zordur Birçoğunda hüzün ve gözyaşı vardır Sevdiği birisinin arkasından insan Çoğu zaman feryat figan eder, gözyaşı döker Ölüm, doğup yaşayan her canlının tadacağı bir şeydir Dinen de kaçınılmaz sondur ölüm Nasıl olsa her nefis ölümü tatmayacak mı? Evet, her insan ölümden korkar, en çok da yakınken Biz de ölüme, hiç olmadığımız kadar yakınız Bulunduğumuz ortam ve şartlar içimizi ürpertiyor Korku veriyor Ölüm hep aklımızda, attığımız her adımda Aldığımız her nefeste Azrail ensemizde yol arkadaşımız olmuş Yol bittiğinde bizi de alıp bu dünyadan götürecek Dünyaya, sana doymadan gitmek İşte bunu kabul edemiyorum Belki de kabul etmek istemiyorum Ama ölüm bana da gelecek ve beni senden alacak Ne kadar direnebilirim, bilmiyorum Ölüm gelmeden önce, ne olur sen gel! |