VAZGFEÇTİM SENDEN
Papatyam!
Vazgeçtim senden, pes ediyorum Evet, artık vazgeçiyorum senden Çünkü yetmedi senin için Çaresizlik içinde kalbimin mahzun atışları Yeter bu kadar gururumdan taviz verdiğim Affedemem bana olan güvensizliğini Oysa ellerimi öyle bir tutacaktın ki Kimsenin gücü yetmeyecekti bizi ayırmaya Bunu tek başına sen başardın Tamam, şimdi git Papatyam! Vazgeçtim artık senden Gücüm yok tek başıma bu aşkı yaşamaya Kalırsam kirlenecek masum duygularım, biliyorum Belki de nefret edeceğim senden Arkadaş bile kalmayacağız bu gidişle Ben vazgeçtim senden, artık ağlamak istemiyorum Şu an sadece, sebepsiz akıyorlar işte Sen bunu yanlış anlama! Ben istedim seni sevmeyi Sen çıktın karşıma, gücüm yok artık Bu aşkı tek başıma taşımaya Şiir gözlüm yeter ki sen mutlu ol! Gittiğin yerler bayram yolu olsun! Tuttuğu el sana eş, hayat ortağın olsun! Biz yapamadık seninle, boşluğa düştü kalbim Ne zaman unuturum seni bilmiyorum Ama tek bildiğim ben sen de değilim Hatta hiç olmamışım, kendimi kandırmışım senelerce Tamam, git mutlu ol sadece bensiz Azat ettim seni gözlerimden, bakma bir daha! Gülün soldu, yokum artık, yokum dünyada Git ve kimle istiyorsan onunla mutlu ol! Kalbim de ben de oyuncak değiliz Kusura bakma, ben sana küsmedim Keşke küsseydim Sen benden vazgeçtin Beni anlık unuttuğum yerden yakıyorsun yine Hem de defalarca aynı yerden Tam unuttum kalbim tam da sükûnete erdi diyorum Sonra bir şarkı çalıyor O şarkıdaki giden kadın sen oluyorsun Ben de köşe başında hıçkıra hıçkıra ağlayan Umutlarının üstüne asfalt dökülmüş O adam ben oluyorum nefessiz kalıp Yokluğunun yaşattığı travmalar tekrar tekrar Gitmiyorsun bir türlü Papatyam! Yol arıyorum ben de gitmen için Bırakma beni böyle yarım! Bırakma böyle beni eksik! Bırakma böyle beni umutsuz! Böyle bensiz git be Papatyam git! Unutur da kendini öyle git! Tam gittin diyorum Rüyalarıma dalıyorsun geldim diyorsun Umudu asfalttan sökercesine Sonra tam ellerimi tutacaksın Yine gölgelerin arasına karışıp kayboluyorsun Ve ben yine bulamıyorum seni Yakalayamıyorum gölgenden bile İnsan kaç kere ölür be Papatyam? Kaç kere öldürülür? Yokluğunla kaç kere terbiye edilir ki adam? Git Papatyam, git artık! Sil sana dair tüm duygularımı Aşkımı, sevgimi ve nefretimi al da git! Ya da geldiğin o ilk gün gibi geri gel! |