Çiftçi ( 7 )
-7-
o hani “böyüyünce ö(ğ)retmen olcaklar” varıdın ya yani biz! başga mesnek bilmeyenner yani hepiciğimiz vazgeşdik hepimiz o ğün caydık mesela ben hemi de herkeşden önşe ö(ğ)retmennik-mö(ğ)retmennik sildik silinid gönül tefterimizden bi ömür boyu öğret-döğ elin çoluk-çocuğunu okula ğelmeyenneri ğetir metdişe cuvap etişdir bütün gün ayakta döğ-söğ bağıra çağıra ı ıhh bana ğöde de(ğil) valla . belki de o yüzden; bizim tertiplerden ö(ğ)retmen-möğretmen çıkmadı valla yeminnen! hani len? hemi de üş-buçuk ayda mayışa yapışmak varıken, nehyettik onun yüzünden ekme(ği)mizden de olduk eyi mi neyimiş ö(ğ)retmen şeyini şey ettimin şeyi . mesela dedim ya ö(ğ)retmencezimizin elleri acıdı ö(ğ)retmence(ği)zimize acıdık! hakget valla billa öyle böyle deği(l) beğ acıdık zavallıya! höyle i(ç)şlerimiz yandı, parçalandı hay bu ö(ğ)retmeniği ırcat edenin yahu adamcaaz zabbahdır dayağ atıyoru sırasını savana ne mutlu zıpıdılan tahtada bekleyoru işin can alıcı nokdası sıradakınnara zoru.. zobadahı çıtıraklı çalının sesi duyuluyoru emme dinneyen kim boba topun ağzına ğelen elini gaçırıyoru cepdelden ö(ğ)retmen güplere biniyoru adam haklı len cepdelden el gaçırılı(r) mı bi döğceğine iki döğüyoru yetmez bi de ö(ğ)retmen zıt gediyoru ifrit oluyoru sırasını savan ıratlayvıyoru biz titireşiyoz, hep barabar tir tir, zangır zangır ayazda ğalmış itten beter ömrümüz heder . gene de her e(h)timale karşı bi kaş sefer “sıra dayağından” geşdik tabi.. yetmedi yaşından taha uzunundan taha zertinden taha da galınından dayak getirtdi hırsını alamadı, adama yetmedi . hemi söğüt, hemi de gavak, hemi akasya yetmedi bahçadakı “gara erik” dalını da erik dalı bek eyi tel tel darak yemiş hasır otu ğibi ütülmüş pinar deyneği öylemi, haa? pinar zati Allahın emri başga çıbık galmadı demek ki bilse ki falancanın evinde pinar dalından ütülmüş geri ya(hut)da eşşek daya(ğı) zopa var haralda onu da getirtdirirdi ne haralı valla billa bi de adı belli-besbelli her dayak getirenden başladı çıbartmaya hemi de gıçına ğıçına ardından mahanaya filen gerek duymadan önce eller ardından herkeşde yeni yeni keşifler “bu sinir; bunu, böğün öldürmesse eyi” değilise fücceten gatil olcaz bu meetdiş yüzünden hiş yokdan; o bişiy deği(l) köy gene ö(ğ)retmensiz galcak dö(v)let bize hesap sorcak uykumuz ğaşcak köylü ğarağola ğedecek dama düşecek değer mi hu müetdiş gedene ğadak bari yaşasın Alla(hı)m hiş mi sevab gazanmadık, gurban yüzülürken ayağını dutmadık şükür garınca çıynamadık.. . hinciye ğadarkı sevaplardan cayalım yeter ki sulf olalım eyi de bu metdiş belasını başımıza veren de bizzat Rabbil Alemin değil mi kimbili(r) ne günah işledik de öyle başa bela ğelmez Hak yazmayınşa Hak bela yazar mı kul azmayınşa bu işde bi bir yeniği var bana ğöre emme neyise ya da bana ne? . |