papatya & KADINhasretin koymadı satırlarımın adını; gurbetim tenine sahip çıkmadı.. sonum, merhametin olmasın, belki yorulurum; yada azraile sokulurum uyandığım an, boşa sarılmasın mevsim; bu kış sadece benim, yağmur tanesi kadar ağlasam, sel olmadan durulurum... gece batmayan güneş, zamanı gelmeyen karanlık, nerdesin?!! nerdeyim?!! yetecek mi; üç beş yalana bunca saçmalık?! likası ıslandı istanbulun, mürekkep cadderin, zaman kıskacında, yazdığım bir parça buluttu oysa göğün gözüne, ırgıpların arasından çıkıp gelense üsküdar, çingene bebeğin ağıdıyla avcuna ilişti, dalsız gül, son kuma, yüreğimden, sana varışım, dilim duygularımın muhbiri, som gri, bundan öte her laf, sis çöken şiirlerde, buldum yolumu... ’ Özlediğimi sandığım; ’ Hangi şehirsin adresini bilmediğim, ’ Lakin duyuyorum, koyu nefesini, ’ Ölümü her vakit tatmaya alıştıkça.. OĞAN yaşatıyorsa da; sana, günlerin tükenmesi adına, ne olur, dönme geri, benden gittiğin her adımla, benzemiyorsun, o papatya kadına.. ’’ SALI ’’ günlük karan |
gece batmayan güneş,
zamanı gelmeyen karanlık,
nerdesin?!!
nerdeyim?!!
yetecek mi; üç beş yalana bunca saçmalık?!
Baştan sona şiirdi ve çok güzeldi
Tebrikler Karan, selam ve saygılar