PASTELİZ ANILARDuvarda sahipsiz bir çizgi. Yerde sabırla bekleyen, solgun bir çiçek, bir zaman rüzgarla dans eden, Bir yudum suyla sevişen. Sokak köşesinde paslı bir teneke, İşte orada, unutulmuş. Hep içine atılmıştı, Yaşantıların artıkları. Çocuklar geçerdi o sokaklardan, oyun oynarlardı, Mutluluk kaplardı her yanı. Kayboldu, yok oldu, O güzel gülüşler, neşeler. Sahi, o çocuklar neredeler? Yüksek yüksek binalar sardı her yanı. Ne temiz hava kaldı, Ne çamaşır telleri. Ne de sokaklardaki sabun kokuları. Zaman aktı gitti. Ne çok şey değİşti. Bir bardak çay içilirdi komşularla. Ortak olunurdu dertlere de, neşelere de. Günler böyle geçerdi oysa Anlatsan da inanmazlardı; bu gün yaşanacaklara. |
Ortak olunurdu dertlere de, neşelere de.
Günler böyle geçerdi oysa
Anlatsan da inanmazlardı;
bu gün yaşanacaklara
Bir zamanlar, komşuluk ilişkileri sıcak çay bardakları ve paylaşılan anılarla örülürdü. Dertler ve neşeler, birlikte yaşanır ve birlikte aşılırdı. Günümüzde ise, bu samimi anların değeri daha da anlaşılır oldu. Geçmişin basit ama değerli anları, bugünün karmaşık dünyasında birer nostalji parçası gibi duruyor. İnsanlar, belki de bu yüzden, geçmiş günlerin sıcak ve içten ilişkilerini özlüyorlar.
Yüreğine sağlık, her dem huzurla, umut dolu,güzel günlerimizin yine böyle geçmesini Rabbimden dilerim, sevgiyle, barışla, selametle.