BİLSEYDİM
BİLSEYDİM
Ne çok hüküm giymişim, Ne çok öfkeler varmış. Can’da Gül iken Hangi ara nefret olabildim. Suçum neydi? Eğer işlendiyse... Yanımda olmayışından. İhaneti yaşattın, Sadakatin en dibini yaşattım. Kimselere kırılmıyor, Kimselere kabahat bulmuyorum. Beni kahreden, Hayatımı zindan eden, Herkesi kendim yücelttim. Seve seve başımın üstünde taşıdım. Bağrıma bastım, Gözüm kapalı güvendim. Zarar elden değilmiş, Can bildiğindenmiş meğer. Öğrenmiş oldum. Bilseydim... Bu denli bağlanırmıydım. Onu da bilmiyorum... Seni yaşamaya çalışırken, Bu kadar vurdum duymaz, Nasıl kalabildin? Umursamaz oluşun, İçini hiç mi acıtmadı? Belli acıtmamış, Acıtmayacakta... Bir gönül yapmak gelmiyorsa elinden, Bari bir gönülü yıkma dilinlen. Gül goncalarıyla dolu, Can bahçelerine benzetim. Yoruldum... Yoruldum... Biraz çekilip en ücra köşelerde, Kaybolmak istedim. Sustum... Sustum... Sessiz çığlıklarla dolu gecelerde. Binbir heyecanla yazılan mektupların... Yakılması da aşka dahil mi? Hayır ...!!! Hayır...!!! Kesinlikle aşka saygısızlık. Sevdanın ne demek oldugunu, Cümle aleme göstermek isterken. Sorgusuz ,hesapsız, kitapsız... Ama nedensizce seni yaşamak... İki sevdalı kalbin nasıl bağlı kaldığını, GüldeCan olarak ömür tüketmeyi... Oysa ben şimdi... Sevdanın en derin acısını yaşıyorum. Kahredici karanlıklarda... Sensiz çığlıklarımı yazıyorum... Bu kadar değerliyken... Kayboluşuma üzüldün mü peki? GÜLCAN ŞAHİN 04.04.24 04:24 |
Sevdanın en derin acısını yaşıyorum.
Kahredici karanlıklarda...
Sensiz çığlıklarımı yazıyorum...
Bu kadar değerliyken...
Kayboluşuma üzüldün mü peki? Tebrik ediyorum. Allah yüzünde gülücükleri eksik etmesin.