Sen başımda taşıdığım
Simit tepsisiydin ulvi bir tının vardı
Gönül tokluğuna ekmek davasıydın.

Mis gibi kokun bütün şehre sararken susam, susam
Bir tanesine elimi sürmezdim.
Bilirdim
Ben dokunursam sen bir bir eksilirdin.
Çocukların rızkıydın,
fakir semtin cebi meteliksiz çocuklarının
Gözlerine ışık, başlarında taçtın.
Sen okulun sokağına girince
Varoşların sokakları şarkı söylerdi
Yaşlı amcalar bile senin yolunu bekler
Oğul hasreti dinerdi.

Sen arkasokakların şiir amcası
Annelerin yaman oğlu
Çocukların kahramanı
Zenginlerin belasıymışsın.
Duyduğumuza göre
Güzel bir eşin ,aslında
iyide başka bir işin varmış.
Varoşlar kıtlık çekmesin diye
simitçi kılığında  yetimlere sevgi dağıtan
Hayrına şiir satan gece dolaşıp
gündüz kaybolan hayali bir varlık mışsın
Bakkalın oğlu hikmet  birinde
_ ben onu gördüm dedi ,
Hmmm adı  Robin Hud mu neydi yaaa!?
evettt o bize bir çuval şeker,
Bir dünya hayal verdi.

Şiirlerin gücü aşkına .