Ölüm kadar soğuk gidişin
Ardına bakmadan gidiyorsun
Henüz sevmelerim taze
Bir bakışına dünyaları veririm
Yeter ki, sen gitme, gitme
Ölüm gelmeden gidiyorsun
Konuşmuyor susuyorsun
Kokuna çiçek bahçelerini
Sesine çağlayan türkülerini
Değişmedim değişemem
Dünyada bir tek seni bilirim
Dünyada bir tek seni severim.
Bir beni sende kaybettim hani
Gidenler ölmüyor
Sedan bende semaya vuruyor
Her düşüm seninle soğuyor
Hayallerim kırık bir sal
Bir o yana bir bu yana sallanıyor
Her gece bir el mutluluğun tadını çekip benden
Tutunduğum dalı kırıyor tutunduğum dallar kırılıyor
Oysa sen yeşeren tek bir filizin
Açan tek bir çiçeğiydin
Ölüm kadar soğuk gidişin
Ölüm gelmeden gidiyorsun
Bir gün bir gün gerçek olursa da dönüşün
Unutma beni yaşarken öldürmüştün
Ne denir ki daha;
gerisini sen düşün, sen düşün...