katlettik iyi cümleleri şen naralar attık güldük katliamlara hep birlikte sefilliğimize acizliğimize
işte hayat böyle bir şeydi gücü gücü yetene dayılandıkça iyice palazlanırdı kin ve nefretin kötücül çiçekleri ölümcül sarmaşıkları sarardı dünyanın kanlı cerahatlı yüzünü
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
UMUT MATEMLERİ şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
UMUT MATEMLERİ şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Kıskanılası bir üretkenlik. Her şiirde farklı temalarda genişleyen renk yelpazesi damağımızda doyumluk ve güzel tadlar bırakmaya yetiyor. Esasında düşün(dür)en şiirleri sevdiğimden olsa gerek insan davranışlarının kökenini mesajlayan bu şiirde kendi kafamızda tasarlayacağımız bir alan açabiliyoruz. Devamını dilerim. Kaleminize sağlık.
"Tanrı bile umudunu kesmemişti insanoğlundan ve yaratılışın nüvesinden"
Ol dediğinde herşey olan ve tüm evreni yaratan Tanrı bir zaman nedense sebebi sorgulanmaz karar verdi insanı yaratmaya her şeyi ama her şeyi bilen kudretiyle yarattı sonra insanı... Ve bu karar belki de laneti oldu yaratıcılığının ve elbette bağlayıcılığida oldu tüm zıt kutupları ruhuna yerleştirip yarattığı insan denilenden umudunu kesememesine dair aksi durum yaratıcı özüne ihanet olurdu çünkü... Tüm bu yaşananların gerçek sorumlusunu arayanlar bu yüzden ikiye ayrılmış durumdalar... Bir üçüncü kategori daha var ki onları canlı birer organizma yerine koymak dahi hakaret olur amip nesline...