Gel ey sevgili… güler yüzlü, gözleri elâ!
Sensin gül bahçesinde ki, bakışları şehlâ!
Gittiğin günden beri, gözler uyku görmedi,
Hayâlinle avunuyorum, her gece hâlâ...

Hicranla inler gönül, hep maşukunu arar,
Öteden gelen esinti, ruhumuzu sarar,
Göklerde verilmişti, sanki bu ulvi karar,
Varlığın gönlümde huzur, Ey kâmet-i bâlâ…

Firakın kalbimde yara, hep derinden kanar,
Vuslatın gönlümde, ebedi bir sevda arar,
Aşkın ateşi sönmez, hiç sonsuzluğa kadar
Sen olunca yanımda bütün dertlerim âlâ…

Hep seni görüyordum, geceleri rüyamda,
Sen vardın aklımda, sonu gelmeyen hülyamda,
Yalnızlığı yaşarken, şu kimsesiz dünyamda
Hasret ve hicranla yüreğim sana mübtelâ…


Aşkın yüreğimde kor, tutuşurdu hülyalar,
Gözlere bakınca benim olurdu dünyalar,
Sanki içimde bitmeyen, hüzündür duygular,
Yokluğun sinemde azap, Ey kamet-i bâlâ...

...andelip...