„Türkiye’de deprem olgusu ya gerçekleştiğinde ya da sıkışan ekonomiyi kaynak toplamak için gündeme geliyor. Bugünlerde ekonomiye düze çıkarma iddiasıyla uygulanan acı reçetenin mimarı Hazine ve Maliye Bakanı Mehmet Şimşek’in sözleriyle yeniden hatırladık depremi. Şimşek, yurtdışına çıkacaklardan alınan harcı 150 liradan 3 bin liraya çıkarmanın gerekçesini depreme kaynak bulmak olarak açıkladı.
Marmara ve özellikle İstanbul’da eli kulağında olduğu tahmin edilen deprem, sadece bu kentin değil, Türkiye’nin en büyük riski. Türkiye ekonomisinin bel kemiğini oluşturan İstanbul’da 16 milyon kişi yaşıyor. Neredeyse Türkiye’nin beşte biri olan kent, ülkenin 1.2 trilyon TL olan milli gelirinin de yüzde 31.2’sini üretiyor. Türkiye ihracatı ve ithalatının yarısı da İstanbul’dan yapılıyor.“ (Sayın Yazar Jale Özgentürk’ün 5 Temmuz Cuma günü Cumhuriyet Gazetesi’nde yazdığı SANAYİNİN DEPREM ENDİŞESİ adlı yazının başından alıntıdır. Yazının tamamını okumanızı öneririm.)

„…
Koyun gibisin kardeşim,(*)
gocuklu celep kaldırınca sopasını
sürüye katılıverirsin hemen
ve âdeta mağrur, koşarsın salhaneye.
Dünyanın en tuhaf mahlukusun yani,
hani şu derya içre olup
__________deryayı bilmiyen balıktan da tuhaf.
Ve bu dünyada, bu zulüm
__________senin Sayende.
Ve açsak, yorgunsak, alkan içindeysek eğer
ve hâlâ şarabımızı vermek için üzüm gibi eziliyorsak
__________kabahat senin,
____________________-demeğe de dilim varmıyor ama-
__________kabahatın çoğu senin, canım kardeşim!“

Artık „Bilmiyordum!“ da diyemezsin,
şimdi bal gibi biliyorsun;
Haberin yokmuydu senin
sürü olduğun, „çobanın güttüğü bir koyun“
canım kardeşim?

„Öndekinin peşinden gittik,
zati arkamızdan da sürekli itildik!“
Demek de bahane olamıyacak sana.
„Neden çoban hep gerilerdedir
ve sürüyü köpekler yönetir?“
Bunu bir anlatsana bana!

Demek ki Nazım en büyük Yerbilimci,
en hassas Ön Deprem ölçen,
en iyi gören ileriyi ,
gerçeği en doğru bilen
ve de
olacak sonucu bilimsel ve acımasız bir şekilde
söyleyen kişi.

Korkak bir akrep,
telaşlı bir serçe,
içine kapanık rahat bir midye,
mezbahaya sürülen bilinçsiz bir hayvan,
olmamak için sen
hemen davran;

„Derya içre olup, deryayı bilmeyen“

Bilinçsiz bir balık
da değilsin sen artık.

Düşün, irdele, diren,
bilmediğini bilenden öğren
ve bu mutlak olacak “Tehlikeli Son“ dan kaç!
Sana söylemek istediğim;
sonun çok, ama çok-mu-çok kötü olacak.
canım kardeşim.!

(*) Büyük Türk Şairi Nazım Hikmet’in 1947 yılında yazdığı DÜNYANIN EN TUHAF MAHLUKU adlı şiirinin sonundan alıntıdır. Şiirin tümünü okumanızı öneririm. Dizelerimde rasladığınız Nazım’dan alınmış ve şiirimin içine bilinçli olarak konmuş „GÖNDERMELER“, çok yakında olması beklenen korkunç bir “Büyük Marmara Depremi“ için güncelleştirilmiştir. Bu sebepten dolayı HOR-HOR SENARYO şiir dizelerime burada son veriyorum. Beni anlayacağnızı umarım.