Kalbe ekilen tohum
Bu hayatta hiçbir şey kesin değildir
Emin olduğum tek şey sevgimdir Bana öldü diyorlar, nereden biliyorlar Belki de hakikate uyandım Sevgim, geriye bıraktığım ebedi izimdir Yüreğine ne ekersen, hakikatte onu biçersin Sevmediğin her an, içindeki nefret tohumlarını beslersin Neden dünya artık masallardaki gibi değil Neden aşklar böyle kimliğini yitirdi Ölümsüz sevdalar başka bir diyarda mı yaşandı Tersi düşünülse de, inan ki sevgi, iki cihanda da Değerinden hiçbir şey kaybetmedi. Cahit Fıkırkoca 02.07.2024, Ankara |