Cam TabutKırıldı mevsimler çiçekler yasta Yaprağı sarartan güze dargınım Can Azrail ile sanki takasta Ömrüme kast eden söze dargınım Dualar süzüldü boz bulutlardan Tutunup yağmura kaçtım putlardan Diriler çıktıkça cam tabutlardan Ortaya serilen gize dargınım Sabrımı sınayan dert katarına Katlandım, ebedi yurt hatırına Yazdığım sözlerin gül satırına Sürülen kapkara ize dargınım Bir olup çıkmadık dik yokuşlardan Kurtuluruz dedik yoz bakışlardan Uzak durduğumuz o yakışlardan Teni tutuşmayan bize dargınım Şehrazat dağların çöktü sarayı Mutluluk vuslatla açtı arayı Bin kere oklarla gerdim de yayı Doğruyu görmeyen, göze dargınım Hava Avcı Köseoğlu |