Biz Bize KalıncaBeni doğurduğunda sen de benim gibi böyle sarhoş muydun, yüreğin böyle alabora edilmiş miydi gün böyle karanlık mıydı anne talan edilmiş miydi hayallerin... Duymuyor musun, geceleri nasılda inliyor yüreğim katran karası, baldıran tadı zamanları soluduğumu görmüyor musun sorularımın cevapsız kalışı sensin böyle savunmasız, uluorta kör döğüşü yapmalarım ve hep susmalarımın sebebi sensin ki her kavgadan galip çıktığımı sandım farketmedim aldığım yaraların ölümcül oluşunu ya da anlayamadım aslında ölü olduğumu başın dik durması bu mu anne yenilmek istiyorum üzülür müsün anne geberesiye yerlerde sürünmek istiyorum üzülür müsün annem... Yürümek yaşamak değil, nefes almak var olmak değil anne efendisi olabilmekti yaşamak taşıdığın bedenin saçlarımı örerken her bir teline hüzünle işlediğin sevgini arıyorum umutla baktığım yüzünde, gel gitlerin arasında ben beni yitirdim anne neden benden önce ağlıyorsun neden gözlerimi bulutlarla okşuyorsun anne oysa bak direniyorum bütün gücümle yaşamak diyorum özgürce yaşamak avuçlarının içinde şefkatle neden benden önce kirpiklerine kristal damlalar takıyorsun neden dirençlerimin önünde diz çöktürüyorsun anne sahi vakit, sabahsız gece miydi doğduğumda anlatsana annem... h.a.k Değerli yorumu ile dizelerime can veren Aldemir dosta teşekkürlerimle... Sabahsız geceyi ışıtan uğur böcüğüm için teşekkürler Edebiyat Defteri... |