![]() ANLAYIN BENİ
Varlığım dolaştı zulmün beline.
Bîçâre gibiyim; anlayın beni!.. Sahraların bile düştüm diline. Virâne gibiyim; anlayın beni!.. Kime dert yandıysam gitti ağrına. Düşeni hiç kimse basmaz bağrına. Kendimi kaybettim sevda uğruna. Divâne gibiyim; anlayın beni!.. Yazgım en siyahtan daha da koyu. Gözyaşım dinmedi bir ömür boyu. Hayrete düşürdüm çağlayan suyu. Şelâle gibiyim; anlayın beni!.. Şaşardım eskiden metânetime. Şimdi gölge düştü cesâretime. Paha biçilemez sefâletime. Kepâze gibiyim; anlayın beni!.. Sonunda kapandı vuslatın yolu. Mevlâm güldürmedi bu aciz kulu. Tükenmez acıyla, kederle dolu; Hâzine gibiyim; anlayın beni!.. İbrahim Halil MANTIOĞLU |