Keyfiyet-i Payitaht
Kendime armağan ettim son şarkıyı
Elimde yanan son sigaramdı belki de! ……… I. Yeni çıkmışım tanrı babayla kavgadan Koyulaşmış fincanımdaki kahvem Üşütmüşüm az biraz Ben midem diyorum Şeytan; kafayın içine bak diyor II. Âdetim değil çetrefilli şiir yazmak Kalıbıma uymasa da adamlığım Hiç utanmadım Düşündüğümü söylemekten Günahsa benim günahım Sizi ilgilendirmez baylar bayanlar III. Aldırış etmeden tozkoparan halime Başpehlivan kispeti giymişim En canti çelikten olsun usturan berber kardeşim Kesileceksek adam gibi kesilelim IV. Kurusıkı bir kavgada Yaşı kırkların üstünde bir madamla Dünyası kendinden ibaret bir adam Teneşirin rengine takmışlar kafayı V. Kravatımda kuru fasulye lekeleri Kopmuş kruvaze ceketimin tek düğmesi Lapa olsa da en son yaptığım pirinç pilavı Not etsem de bir yerlere gusül abdestinin farzını Usandım kutsi sözlerin Kararsız kalemlerce linç edilmesinden VI. Dilim üç dönüm Dudaklarımsa bilmem kaç hektar Acıdır sözcüklerimin tohumu Yanılgı ve yenilgi Son olsun bu deyip Bir kez daha şahitlik etmek En kutsalına yemin edenlerin yalancılığına VII. Karun mu Harun mu? Saba melikesi ile Süleyman’ı karıştırmayın bu işe Vallahi kavga çıkarır Ispartalılar Ne olur biri doğruyu söylesin Şahidi olan var mı Yusuf’la Züleyha’nın VIII. Kınının haini kılıç gibi bu aralar fikirlerim Edep aleminin eşkıyası ruh halim Gözlerini tedavi ettirip kör kurşunların Ampullerini patlatıyorum bir bir Sokak lambalarının Kanser var, virüs var enfarktüs var Bir de kör kurşunla uğraşmasın çaresizler IX. Kırmızıya boyadım kukuletamı Gıdım gıdım yiyorum eldeki son çikolatamı Hızır’la hınzır raks ediyor aynı öykü içinde Sıkılınca kurduğum hüzzam hayallerden Ben de ortadan sıkıyorum diş macununu X. Sevgi mevgi Övgü yergi Çok özledim babaannemin tarhana çorbasını Dupduru güzel insanlığını Sahi Babaannemin hücreleri yaşıyor mudur ki hâlâ XII. Annem ne kadar mutludur şimdi Hiç yemin etmeden şiir yazdığım için Sofular haram demişlerdi ya aşkın şarabına İkrarımı hiç bozmadım desem Beni buyur ederler mi ki sofralarına XII. Of yeter tanrı baba Ne olur beni bana bırak Kimliksiz kimsesiz çocuklara uğrayacağım daha Bırak artık yakamı Verdiğin sıfatınca resmedeyim insanlığımı XIV. Keşke her doğru bildiğim gerçek olsaydı Kim bilir Belki de hiç oturmazdım hayatın barbut masasına Kurtuluşsa suskunluk Keyfini yaşa payitahtının Ve sakın ha sakın yüzüne siper etme İnançsız dualara açtığın ellerini olur mu güzellik |
Saygılarımla.
Ümmühan Yıldız tarafından 29.6.2024 13:21:46 zamanında düzenlenmiştir.