oturdum balkona

......


güneş
nokta nokta sıcaklığını harelemekte güne
görüş açımda camla yoğrulmuş yükselmiş
dev gökdelenler irili ufaklı
kısa binalar


sabahın
yüzüme yüzüme vuran rüzgârın rehaveti ne hoş
ve huzurun esintisi ne latif içime içime yansıyan
rüzgârda sallanan kırmızı ipteki kırmızı beyaz
mandallar tatlı bir kontrast yakalamış
üst balkona tırmanmaya çalışan
sarmaşığın yeşiliyle

....

off! efe ya
kucağıma yapıştın
yaşlandıkça daha bi düşgünleştin bana
balkondan düşmeyesin diye beyaz filelerin ardında
cam güzeli gibi oturuyorum
sayende


ve
telefonda iki satır bişi yazmak için
tüylü bedeninin altından üstünden
zıplayan parmaklarım labirent oyunları
oynuyor aralıksız


ah! bir de tırtıklı dilinle arada bir yüzümü yalamasan


of! ya rezil oluyoruz billahi
karşı balkonda ki karga niye ötüyor sanıyorsun


sana ve bana bakıp
bu savsakların aptal şenliği de olmasa
ne yapardım diyor kesin


uf! efe ya
kepaze oldum bak senin yüzünden
kedi sevmez komşulara
ve alacalı kargaya


çek artık yüzümden
ılık ılık balık kokulu dilini
hiç bilmiyorsun ki ah! ah!
balık istemsizliğimi


ah! bu şarkıların güzelliği...









ayşe uçar
17062024
15:43