sudan şeyleraklıma düşme ğöğsümde itinalı delikler su sızdırıyor olmalı duvarı diline yalayan kumdan ırmak susayıp yanmakların günü sek bir içmek uzak saklama yüreğine taşan kadehi gözlerinde ğöğü o dağın düşüncesini sarmış ellerinin dumanı yanmakla eş adım bir dudak aralığı su koymuşlar zamanın adını sordu kendine karışmadan toprağa alnına akarak tanıdın mı beni susanlar konuşur bilinir bilmeden gözlerin bebeğini ağaçlar yaprak dökmüş kabuğundan soyunan yüksek duydum ben benden damlayarak yıldızlara koymuşlar çocukların isimlerini geceye sordun mu bizi |
".. ben benden damlayarak..."
şiir bu işi layığıyla yapıyor
öyleyse
bitirmişliklerimizle övünebiliriz biraz