METASTAZ
METASTAZ
Ey aşka nadan havari Ey düşlerimin ahraz celladı Öldürmek istersen Çağdaş bir aşkla vur beni Vur da gör sevmelerin marazi yanlarını Dem vurup ta durma Mecnundan, Ferhat’tan Sürdükçe sıvası dökülmüş yüreğime merhemi Metastaz devinimlerle sarar bedenimi Öğretilmiş seviler Rahvan yürüyüşlerle giderken vuslata İçimde metaforlar oluşur Ona benzeterek silüetleri Yılkı atlar gibi koşarım aşka Dönerek yüzümü kıbleye Eğilir secde eylerim dergahına İndinde değilsem Ardından dualar ederim Şifa dilemek yerine İçimde büyüsün dilerim aşk yaraları Açlığım ne katığa Ne de ki suya Ey dağ, taş durun kıyama Sular ki kirli Arınmaya, temizlenmeye muhtaç Akarak içimden aşkta durulansın Varsın dünya alem duysun Ne zaman fikrimden geçsen Nehirler gibi Metastaz oluyor Başımı döndürüyorsun Efkan ÖTGÜN |