Gönülden gelen ses
Gidesim var, kendimden bile gidesim var
Bilinen bir rüyadan kaçıp Bilinmeyen sırlara uçasım var Benden başka kalmadı kimsen Haydi ara bul ben yakınlarındayım diyen Gönlümden gelen samimi bir ses var Ömrüm boyunca sağılmışım Acımasızca sömürülmüş duygularım Zalimlerce hiçe sayılmış benliğim Mahşerin atlıları gibi gelmişler üstüme Kılıç sallamışlar ruhuma ve bedenime Paramparça etmişler beni Asla boyun eğmedim zulüme Eğilmedim zalimlerin sözlerinin önünde Sessiz sesin sahibini aramaktan Biran olsun vazgeçmedim Zalimler fütursuzca çekip gittiler öylece Selam gönderdim ben kadim dostlara Sessiz sesin sahibi beni çağırıyor Durma, gönül atına bin artık gel Aradığın bende, boşver oraları diyor Bu karşı konulamaz bir çağrı Artık duramam buralarda İç sesime karşı koyamam ben. Cahit Fıkırkoca 26.05.2024, Ankara |