VEFASIZGöğsümün üzerinde ötüşüyor kuşların Bakışların buz tutmuş donduruyor vefasız Ne işi var dilinde karlı kara kışların Fırtınan düşlerimi söndürüyor vefasız Sen miydin bir zamanlar sevdamı mihman eden Yedi kat eller gibi sıradan olman neden? Böyle yabancı gibi sessizce küsüp giden O halin gözyaşına kandırıyor vefasız Nasıl tükendim nasıl kendimden geçtim hatta İhtimal bırakmadın gönlümdeki sıratta Yüzümü kazıdım da gözündeki miratta Yüreğim beni başa döndürüyor vefasız Ah etmek değil derdim içimde binbir kırık Cismim permeperişan boğazımda hıçkırık Yön kayıp adres kayıp yollarında kırk yarık Umudum topal ata bindiriyor vefasız Karmakarışık aklım duygularım nöbette Gittiğin günden beri canım çekildi ette Alışır uyuşurum dayanırım elbet de; Hayalin beni tümden sındırıyor vefasız Hiç sitem etmiyorum gönlünce eğlen yaşa Birgün elbet bitecek bu çetrefil, karmaşa Azabım çekilip de başlasa da temaşa Gecem hep aynı derde yandırıyor vefasız Sıyrılır mı bu acım seni yoktan sayarsam Çekip gittiğin yere hayalini koyarsam Belki gelir diyorum canı etten soyarsam Hislerim birgün döner,sandırıyor vefasız Gülşah Dağlı 14/05/2024 . |
Şiir vefası bozulmuş bir sevdanın,
Küllerinden doğan duyguların cümlesi.
Değerli şairim,kutlarım gönül sesinizi,emeğinizi,
Saygıyla esenlik dilerim.