SABRIN SONU...Bulutlandı yârin yüzü, İnadı tuttu, küsecek. Dike sürer her an düzü, Belli ki beni üzecek. Bazen güllerle bezenir, Gonceye benzer dudağı. Hem Zülfikar’e özenir, Kanlanır her bir yanağı. Ortasını bulamadık, "Can çıkar, huy çıkmaz" belli. Sanma mutlu olamadık, Hem hamarat, hem düzenli. Deniz desem, Akdeniz’dir Akşam meltemlerle esen. Anadır, ninedir, "biz" dir; Her derdi önceden sezen. Kabaran yelelerinde, Sabır ile şefkat yatar. Çok hüner var ellerinde, Hünerine çalım katar. Birgün varmasam yanına, Bilirim ki beni arar. Ânı uymuyor anına, Azı karar, çoğu zarar. İşte böyle bir hayatın Elli yılını yaşadık. Dünya denen saltanatın Ferdâsına ün taşıdık, Geleceğe gün taşıdık... 16.08.2017 (Arşiv) Fatih-İST. Enver Özçağlayan |
Yaşanacak daha nice yıllar var inşaallah
Kırk bir yıl geçti bizde bir şey anlayamadık
Acı ,tatlı anılar biriktirdik sadece
Yalan dünya işte
Allah'a emanet olun.
Selam ve saygılarımla