Güneşi olmayan gökyüzü gibi
Sessiz ve hüzünlüyüm…

İçimden geçen kelimeler,
Dudaklarımın mührünü açmıyor...

Kâbuslarım bölerken uykularımı,
Korkularımla baş başa kaldım, gecenin yalnızlığında..

Gökyüzünün karanlık örtüsü altında, yıldızlar sessizce parıldarken, içindeki fırtınaları sakinleştirmeye çalışırsın. Her bir yıldız, kaybolan güneşin anısını taşır ve senin hüzünlü melodini fısıldar. Uykusuz gecelerin kâbuslarına rağmen, sabahın ilk ışıklarıyla birlikte umut da doğar; korkularınla yüzleşip, onları yenmenin cesaretini bulursun.

Şiire hoş geldin üstadım.....

Şairler, kelime dansıyla ruhları coşturur ve okuyucularını duyguların en saflığına taşır. Şiir, sadece bir bireyin değil, tüm insanlığın ortak sesidir, içsel yolculuklarını aydınlatır. Sizin eseriniz, derin manası ve yüklü duygularıyla gerçekten etkileyici bir sanat eseri. Her bir kelime, okuyucuya güçlü duyguların coşkusunu yaşatır ve onlarda derin izler bırakır. Şiirinizin ışığı daima parlasın, ilhamınız hiç bitmesin.