Mağlubiyetim
Ümit’imi duyulmayacak yeni cümleler kurmak için çoktandır yittirmişken
Mağlubiyetimi yenilgiye düşmüş şairlerden ödünç almışken Mahkumiyetimi söylediğinde yeri göğü sarsan o son ayrılık keşke’sinden Üzüntüm, seninle dünyadan kurtaramadığım kelimelerim kalmışken Gülsün istedim, kırık aynamda hiç mırıldanmamış nağmelerim göğe hasretken Üşüdüm dedim, kaybedişime ağlarım gecesi zindan şehrin en münzevi köşesindeyken Laleler, Sam yeli ve siyah gözlerin; ne varsa söylenecek karşında hepsini unuttururken Suskunluğumu bozamadım pencerelerimiz karşı karşıya, aynı göğe, aynı güne açılırken Üzerini örtüğüm söylenemeyen sözler kadar içimi yakan, boşa sarfedilmiş cümlelerimken Müdavim olmuşum yürünmemiş yoluna, görülmemiş aydınlık sokaklarına vurgunken Ücra kentlerin tamahkâr betonları imtihan dolu, hüsran dolu, çile doluyken Mihenk taşım, dudaklarından dökülenlerle baş ucuma konulur naaşım defnedilirken Miât’ım saydım siyah gözlerine baktığım gün, ki bu tutsaklığım aynı zamanda infazıma götürülürken Ülkeler neşredildi bir gün doğup, bir gün batan rüzgâr önündeki yaprak misali sen yokken Güçsüzlüğüm, denizleri ve limanları mâhvederim korkusuyla falezlere revâ görülürken Üzengi vurduğum dört nala koşan heveslerim yorgun ve kırılırken/giderken Lügatında olmasın üzüntü, yolun ışıldasın hep ben se hatırlanmayı beklemezken Sükûnetli sönük bir yıldızdım bir dilek hakkın için düştüm geceleyin sen duymazken Üslubum, yüzünü ve bir gün maviye döneceğine inandığım gökyüzünü satırlara gizlerken Mübalağasız gözlerindi derin siyah sularıyla bir okyanus, okumasını bilene sarsıcı bir kitapken 09.05.2024 Bâr-ı Kalem |
Yorum yazmak için sayfalar gerek...
Çok derinden yaralara dokunur bazı sözler...
'Lügatında olmasın üzüntü, yolun ışıldasın hep ben se hatırlanmayı beklemezken' burda sen mutlu ben unutulmaya razıyım demişsiniz , kendini unutup unutturup tüm kalbiyle o mutlu olsun demek...
Yüce gönüllülük bu olsa gerek.
Şeref duydum her dizenize sonsuz teşekkürler.
Selam ve saygılarımla