Sen miydin o devri derinde salınan
Hisleriyle salınıp bülbüle nazlanan

Cemalini bilmem hangi aynalarda seyirdesin
Bülbülün dilinden kendince biganesin

Ol semada kanat çırpan bir bülbül vardı
Lisanında anlam taşıyan nameler vardı

Yazsın artık gül dalından kalem
Nihayet bulsun şimdilik kelam madem..

Ey sevgili adın hangi gizemli lisanda saklı
Tedris ettiğim kitaplarda yoktu sanki

Dudak kapısından süzülüp kaçıyor artık adın!
Gönül kafesinden kanat çırpıyor saltanatın

Sabır durağında bekleyen artık ben değilim
Gece ekspresini binip giden gurbetçi bendim

Vuslata sürgün olmuş sanki aşkımız
Sıra bende der gibi dinlediğin şarkımız

Yorgun gramafon, ölgün tezene, taze ney…
Yarım kalmış beste gibi arafta kalmışız
Adın ılık ve nemliydi gizlendiği yerde
Islak dudaklarımdan kayıyor değip dilime

Kafiye eksik redif düzensiz sözler imlâsız
Şiir yazan ben miydim? kırık kalem elimde manasız…