İlkbahar
şirin yüzünü gösterdi işte alabildiğine yeşil
ağaçlar gelinlikler içinde gökyüzü maviye kadar sonsuz
toprağın koynunda bin bir kır çiçeği yetişir kırda bayırda susuz
çoğu insan gelip geçer yanlarından bakıp görmeyenler şanssız...

İlkbahar
en sevdiğim aşık olduğum mevsim
yeniden doğmak gibidir çünkü üfler Yaradan kuru dala hayat nefesi
umutların tamamen tükendiği bittiği yerden yeni baştan köklenip filizlenmesi
gözlerden süzülen damlaların gökyüzünden tek tek inen berekete dönüşmesi...

İlkbahar
mevsimlerin en güzelisin diğerleri seni kıskanmasınlar
sonbahar gönül koymasın sakın yaz ve kış darılmasınlar
fakat gül açılır bahar aylarında tabiat uykusundan gerinerek uyanır
şiir yazasın gelir gönüllerden dökülen dizelerin her biri bir gül yaprağıdır...

İlkbahar
içi içine sığmaz börtü böceğin yuvadaki kuşun inindeki tilkinin
bitişidir bıktıran usandıran savaşların kötülüğün haksızlığın zorbalığın ve kinin
sevgiler hakiki insanlar en tabiidir, bulutlar yapraklar çiçekler kelebekler envaidir
yüreklerde şakıyan kuş cıvıltılarıdır damarlarda ılık ılık gezinen yaşama sevincidir...




Gülhan Çeliktaş