Ret
Uykucunun çığlığı duyulduğunda, kalp ayine durdu. Rüzgârın
tanıklığıydı bu. Bir histe yuvalanan sözcük, dedi ki: “Dönelim etrafımızda.” Falcıların avuçlarıydı gece. Sudaki gözlerim, anısıydı bir bataklığın; kımıltı, çıtırtı ve çırpıntı. Üstümüzde dolanan düş, söz ve dökülüş, dedi ki: “Dönelim etrafımızda Dönelim, yeniden ölmemek için.” |