Nedir bu karamsarlık, endişe ve şikayet,
Kainatta, Halık’ın hikmeti ayet ayet,
Serencamını kalpten, Yüce Mevlaya arz et,
Ümitsizlik içindeyiz, anladım nihayet,

Aşıkların ahı, beni de, seni de yakar!
Uzaktan severken gönüller, kalplere akar,
Aşkına meftun olan gözler, hicranla bakar,
Duyguyu altüst eder, gönüldeki letafet.

Hasret ve hicran, benliğimde gezen bir efkâr,
Özlemle bakışların gönlümde hep sitemkâr
Hüzme hüzme yaşlarla, gözler kaldı yadigâr,
Ümitle yelken açar, semalara dirayet.

Çölleşmiş topraklara, rahmet veren bir bulut,
Filizlenir gönüllerde, yüzbinlerce umut,
Aşkın yelpazesine, dar gelmekte bu hudut,
Ağlamak anlamaktır, yürekten bir hayal et.

Gönlümüzde esen, bu rüzgâr hangi rüzgârdır?
Bahçelerde büyüyen rengarenk güller vardır,
İnanç ve ümit dolu, duygular bir bahardır,
Rahmet sağnak sağnak, tecelli eder inayet.

Çiçekler neşeyle gamze çakar nevbahara,
Sevdanın körüğüyle, aşklar döner bir nâr’a,
Gözyaşı kervanıyla, gül kokan bir diyara,
Hüzünlü duygularla, kaybolurdu acziyet.

Sabır, mihenk taşıdır, her musibetin, yasın,
Efsunlu bakışla, kimsede gönlün kalmasın,
Söyle kalbine, fazla hayallere dalmasın,
Çile ummanına, maya çalmakmış marifet.

...andelip...