Öfkeye Dair
Geldim bu dünyaya uysal bir kuzu gibi
Ve sürünerek gidiyorum bir yılan gibi Ne çok koşturdu peşinden hayat beni Ve sonunda fısıldadı bana: " Yalnızsın küçüğüm,bulutlardan yağmur boşalırcasına" Her sabah avuç açtım Tanrı’ ya Babamı aldın ,annemi bana bağışla Tanrı ile ilk husumetimiz ... Küçüktüm,büyük boy düşlere Hayallerim bile hamdı Gidiyorum mavi dumanlar içinde saklı,uzaklara Üstümdeki sarhoş usumla Şu bulanık gökyüzüne bak! İstersen ağla İstersen haykır Fakat gönül ağacım açmalı İnliyor fakat gövdesi çatlamış köknar Boğuk boğuk uğulduyor,uygarlık Belki ölürüm bugün Belki bir mucize gelir bana Yansıyan aynalardan Benliklerimin savaşını izlerim İşte o an,patlar tomurcuklar gövdemde Gönlümü dinlendiren yeşil bir yola çıkarım Gördüm sizi Sizdiniz o Sevgiden yoksun İnançsız Ve kesin kibirinizle Yaşamın kökünü kurutmaya hazırdınız Bilin,karşınızdayım ! Çocuklar adına Kelebekler adına Yüreği hüzünlü her şey adına |