Ayrılırken
Ayrılırken kaybettim saflığımı.
Çocuksu yüzüme, bir damla gözyaşı hediye ettin. taşırım yıllardır, bir izden öte bir yaradır. Ayrılırken soğuk ellerinle bir çizik attın ki kalbime, taşırım, yıllardır kötülük değil, günahtır. Yazdan kalan soğuk bir günsün içimde, yoksulluğuma hükmeden, ela gözler eziyettir rüyalarıma, vuslat değil, hicrandır. Aradım, kendimi seni çok aradım. Ayrılırken, haykırdığım şiirler ağladı, sen ağlamadın. Hiç görmedim sonra kendimi, öksüz hayatımın, ölen kahramanıydım ben. Kırık bir ezgisin artık eski plaklarda, düşmansın, gecelerimin kabusu, gün ışığımın intiharısın. Döndüğümde yıkılan şehrimin, ruhuma bıraktığı, yalnız bir enkazsın. Enes İLHAN |