Bu bir dönem şiiridir. 12 EYLÜL 1980 öncesi terörün ayyuka çıktığı bir dönemde, genç bir matbaa işçisinin, küstürdüğü sevgilisiyle barışmaya çalışmasını anlatır. Delikanlı, sevgilisinin penceresinin altında, o dönemin ÜLKÜCÜ, DEVRMCİ ve ASKER sloganlarını kullanarak sevgilisiyle barışmaya çalışır. Kısa film tadında bir videosu da bulunmaktadır. Videosunu seyretmek ve sesli dinleyebilmek için: Youtube: Alp Arslan Şiirleri sayfasından Semiha isimli şiiri seçiniz.

S E M İ H A
Sinmiş üstüme matbaanın ağır kurşun kokusu
Bitmeyecek gibiyken Nazlı Sokağın dik yokuşu
İş çıkışı, gece…
Aklımda ismin, o muhteşem üç hece…
Seviyor bu gönül seni, yaralı aşkın acıtsa da haince…
Fırlatıp atıyorum parmağımı yakan
Filtresiz Birinci cıgaramı.
Senin küslüğün kadar sıkmıyor canımı,
Şu “Sıkıyönetim” in can sıkan zamanları.
İş çıkışı, gece…
Tutulmuş yine sokak başları,
Karanlık yüzler kimlik kontrolü yapmakta.
Bulamazlar izini korkma!
Yüreğimin kurtarılmış bölgelerinde
Yaşatıyorum seni inadına…
Sıkıca yerleştirdim senden kalan yere,
Çoban kabanımın zulasında,
Hem Cumhuriyet, Hem Tercüman,
Niye korkayım ki? Gülüyorum içimden,
Bu dünyada değilim ki ben…
Gönlüm serçe misali pır pır uçuyor.
“Vurulmam kurşun sıksalar ardımdan” diyor
Eh, mademki devrimle kurtarılacak her şey,
diyor abiler,
Öyleyse önce kendimden başlatmalıyım devrimi…
İşte söylüyorum:
Semiha !
Seviyorum kız seni…
Biliyorum hatalıyım.
Ama bırakmam peşini, ardındayım…
Gülerek baktım yaslandığın sol omuzuma,
Seyrederken Çiçek Sineması’nda Keşanlı Ali’yi.
Ne de sıcak bakmıştın dokununca saçına,
Üşüyünce yavaşça sokulmuştun kabanımın içine…
Gazetede mürettibim ben, bin pişman…
Doğru ! Haksızlık etti sana, bu kendine düşman…
Yüreğim olmasa da çıkmaz bazen ellerimin karası.
Dünyanın yazısını düzeltip hazırlar da bu can,
Nasıl özür diyecek bilemez sana,
Daha azalmamışken sende açtığı kalp yarası…
Eh, mademki ulu dağlar dişi kurtun peşinde aşıldı,
diyor abiler,
Öyleyse önce ben başlatmalıyım takibi…
Semiha !
Seviyorum kız seni…
Biliyorum hatalıyım.
Ama bırakmam peşini, ardındayım...
Biliyorum çünkü… Sen söyledin.
Gece rüyanda, gündüz hülyandayım.
İş çıkışı, gece…
Adın ıslığımda, o muhteşem üç hece…
Hem sevinçten deli,
Hem de mutsuz ediyor bu bin pişman aşığı,
Perdeleri çekik pencerenin sarı ışığı…
Duyunca adını ıslığımda
Heyecanlansa da aralamıyor perdeyi sevdiğim
Nazlı Sokak Sekiz numarada…
İyi de,
Yok ki bende görünce seni vurma yetkisi.
Genzimde şu hain leylakların baş döndüren etkisi,
Bundan işte kayıtsız şartsız sana teslimiyetim…
Eh, mademki dış mihrakların oyununa gelmeyin,
diyor abiler,
Öyleyse ben korumalıyım seni…
Ama önce kendimden…
Toy yaşlarımın olgun sevdasısın sen
Semiha !
Seviyorum kız seni !
Biliyorum hatalıyım.
Ama bırakmam peşini, ardındayım…
Nazar Birahanesinin orada erken inip de dolmuştan,
Gece antifrizi çekince, etkilenmiyor insan soğukta yokuştan.
Zaten kavrulurken insan, korkar mı hiç ateşten…
Ömrümün her günü doğacak güneşimsin,
İnan! Hiç korkum yok bu batıştan…
Semiha !
Affet kız beni !
Biliyorum.
Nazar değdi bize, nazar…
Hele sen bir arala da şu perdeyi azar azar,
Bak bu deli fişek sana ne şiirler yazar.
İnan umurumda değil dünya.
Şu sarhoş halimi bu millet
Kınasa ne, kınamasa ne yazar.
Sokağının adı gibisin benim güzel sevgilim,
Yakışıyor da ama sana…
Sensiz öksüz kaldı sol omuzum
Haydi, in gel de yanıma
Yine ait olduğun yere yaslansana…
Semiha !
Çok seviyorum kız seni !
Anlasana…
İnan ki soluğum sensiz zor, seninle kolay…
Yaptığım hatayı, toyluğuma say.
Sonunda işte, sonunda!
Bak !.. Tam ölü doğmuşken Ay,
Yine nefes almaya başladı gece…
Sen çıktın ya cama canımın içi,
Yaratana binlerce şükür !
Minnettar olmak ne ki…
Şu insancıklar kim bilir kaçıncı uykusunda,
Yaktığımda muhtar çakmağımla son Birinci’yi
Karşıdaki kömürlüğün kuytusunda…
Yüzümün ışıması yüreğimdendi, alevden değil.
Hadi bırak şu gururu da, toy aşkıma eğil.
Sokağının adı gibisin benim güzel sevgilim,
Yakışıyor da ama sana…
Sensiz öksüz kaldı sol omuzum,
Haydi, in gel de yanıma
Yine ait olduğun yere yaslansana…
Semiha !
Çok seviyorum kız seni !
Anlasana…
ALP ARSLAN