İLK İFTAREvimden yuvamdan, yurdumdan uzak. Bal şeker bile yesem, zehirden beter Çocuklarım gözümde tüterken , Mutluluk bana dünden keder. Bir ses duysam , bin nefes olur bana. Çocuklarımı benden ayırana ; Allah göstersin , bin bir cefa. Etmesin , helal süt verdikleri vefa. Evim yuvam, yasta kalmış. Yavrularım beni özleyip hasta olmuş. Rabbim bizi ayıran cennet yüzü görmesin. |