ÖLÜYORUM
Şimdi yokluğun sarmış bedenimi..
Üşüyorum , suskunluğuna şaşarak. Ölümü dört duvar arasında bekliyorum , hiç gelmeyeceğini bilerek ... Uykusuzum yine , ser sefil , sarhoş gibi hayalini çifter çifter görüyorum... Nefret ediyorum yaşamaktan, öldüğünü hatırladıkça. Sen.. Ne güzel şarkıydın sıcak yaz akşamlarında.. Sen ... Ahh sen; öyle bir şeydin ki adı akla , varlığı ruha kazınan. .. Üzüldükçe kokunu hatırlıyorum . O gül kokulu tenini.... Bir bilsen seni nasıl özlediğimi , ölümü yenersin. Bir duysan ağladığımı göz yaşlarını sel edersin . Birde .... Bir çocuğum olacak , bana yabancı.... Gözleri babası , saçı ben. Birde ruhu... Ruhunda beni taşıdıkça adı SEN... |