Yıllar geçicek ,
mevsimler...
Güzelliğimiz uçup gidecek,
hevesimiz kalmayacak.
Ve bir gün ansızın karşılaşacağız.
Son pişmanlıktaki o sözler;
Birer körpe fidandık,
köklerimizden kopup
esen her rüzgarı yönümüz bildik.
Diyemedik çekilin aradan ,
Kulak tıkamadık söylenen sözlere.
Her söyleyeni
dost bildik.
Her gösterilen yolu doğru.
Onca
sevdaya rağmen,
birbirimize yabancı düştük.
Dinlemeden ,anlamadan
ayrılmakmış ecelimiz.
B
aşkasını sarıp sarmalasada bedenimiz,
Kokusu
ilk günkü gibi üzerinde tütecek tenlerimizin,
Yıkansak da ,
40 bin çeşmeden sularla.
Ve biz ;
uzaksak bile ,
birbirimize
hasret öleceğiz.
Ölümle bitse de herşey,
Öksüz
sevdamız hiç bitmeyecek.
Ne sen bir b
aşkasını beni sevdiğin kadar seveceksin,
Ne de ben...