Yüksek ökçeliydi pabuçları baharların Değmeden Toprağımın damarlarına ayakları Geçip gittiler önümden
Tenimde baharlar İçimde kalan mevsimler öldü
işte Bu yüzden küsüp Tanrılara Günün bereketini Hep Senden bildim
Nadasa bıraktım Tanrısal yaşamı
Sığdırıp Gökyüzünü tabakama Denizi Mendilime sardım Öpüp kuşların yarasından Uçurdum göğsünde Henüz Doğmamış Yarınlı sabahlara İkimiz kadar biçtim yaşamı
Sonra sen gittin Ben Bütün düşlerimi kaybettim Artık Yaşamdan daha yorgun Ölümden Daha eskisiyim Bu şehrin…..
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Ökçe… şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Ökçe… şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Bir düşün içinde, yüksek ökçeli pabuçların baharı ile, hayaller yıkılırken sonbaharı da bir düş. Şiir; dilin nadasa bıraktığı yaşam ya da yüreğinin bereketi. Tebriklerimle... Şiirle...
"Nadasa bıraktım Tanrısal yaşamı
Sığdırıp
Gökyüzünü tabakama
Denizi
Mendilime sardım
Öpüp kuşların yarasından
Uçurdum göğsünde
Henüz
Doğmamış
Yarınlı sabahlara
İkimiz kadar biçtim yaşamı"
Kaleminize yüreğinize sağlık.