Sen Mutluydun Ben Bahtiyar
Bir içim su gibi geçti
Üstümüzden aktı yıllar Bazen gerçek bazen düş’tü Sen mutluydun ben bahtiyar Dost iline vardı yolum Boynuna dolandı kolum Gonca güle değdi elim Sen mutluydun ben bahtiyar Çılgın mavi bir heyecan Ömre bedel o güzel an Verdiğin en son armağan Sen mutluydun ben bahtiyar Tekrar tuttu gönül sızım Bir damla yaş döktü gözüm Avucumda kaldı izin Sen mutluydun ben bahtiyar Bu hayatın yükü ağır Ara sıra beni çağır Kulağıma türkü çığır Sen mutlu kal ben bahtiyar İbrahim Taşdemir |