Güz Sancısı
Göçmen kuşlar gidiyor bak
Gurbet ele yüz dönerek Menzilleri biraz uzak Dönmek bilmez bahara dek Yağmur yüklü mor bulutlar Savruldu bir bir umutlar Karaya çaldı ufuklar Rengi dönmez bahara dek Dallarından kopan yaprak Anlamaz ki güz bir tuzak Şimdi artık vuslat uzak Açmak bilmez bahara dek Hava soğuk mevsim hüzün Gölgelendi yine yüzün Başlar şimdi yürek sızım Dinmek bilmez bahara dek İbrahim Taşdemir |