Üşüyor Ellerim
Rüzgar erken savurdu
Çıplak kaldı dallarım Bu ayrılık tez yordu Bak üşüyor ellerim Mevsim hazan mevsimi Gül yitirdi rengini Gönlüm hüzün zengini Bak üşüyor ellerim Bedenime yük başım Kabus oldu her düşüm Isıtmıyor güneşim Bak üşüyor ellerim Keder dolu sokaklar Bağrında hep sır saklar Kışa döndü sonbahar Bak üşüyor ellerim Biri göğü sağıyor Ruhuma kar yağıyor İçim dışım soğuyor Bak üşüyor ellerim İbrahim Taşdeemir |