2
Yorum
16
Beğeni
0,0
Puan
479
Okunma
canımın başkenti
alfabeden önce sevgiyi öğrettin bize
onurlu yaşamayı
korkusuzca savaşmayı
iyi huylar hep sende
yürüdüğün yollar düğün dernek
ayak izlerinden başlar çiçek açmaya
sofralar kurarsın uçtan uca
ellerin hünerli
ellerinde bereket
aç kalkan görülmemiştir bu sofradan
kalbin tüm çoçukların annesi
giderken beni koynunda sakla
kimseler bulamasın
insan olmaktan yoruldum
yüzünün aydınlığında durup
böceklere masal anlatırız