SEN GELSEN YETER

Bu gurbet yalnızlığında, çok özledim Seni,
Gurbet karanlığı, bazen ölümlerden beter.
Kimseler aramasa, sormasa bile Beni,
Uzak diyarlardan yanıma, Sen gelsen yeter.

Huzur, senin yanında, ruhun ne kadar güzel,
Gözlerin bakışında, sürur vardır çok özel,
Sabahları seninle olmak, bir başka güzel,
Soğuk gecelerde uykumu, Sen bölsen yeter.

Yüreğim senle olunca, dağlar gibi sağlam,
Ne bir zerre hasret, hüzün, ne de bir parça gam,
Sevdanın rüyası gibi gözüme her akşam,
Hasretle, özlemle kalbime, Sen dolsan yeter.

Bitkinlik, çaresizlik, bizde kördüğümdür az
Biraz sabır, biraz tahammül, birazda niyaz...
Gündüz göremiyorum bari düşümde biraz
Rüyalarda gördüğüm, yalnız Sen olsan yeter.

Duymasın hiç kimse yalnız garip kaldığımı
Binbir gül içinde, Sende karar kıldığımı
Ve yaptığını duyunca, çok kırıldığımı
Ne olur bilmesin kimseler, Sen bilsen yeter.

Hasretinden, bitip, tükendiğimi duyarsan,
Çıkıp gelsen uzaklardan, gönlümü okşasan...
Kurumuş bir yaprak misali dalından kopsan
Gönlüme, hazanlar gelmeden, Sen gelsen yeter.

...andelip...